کشاورزان روستای میشیجان و روستاهای اطراف که تحت مالکیت امیر حشمت بوده اند موظف بود حدود سه چهارم از محصول بدست آمده را تحویل نمایندگان ایشان بدهند و مابقی را برای خود بردارند. از این اتاقها برای نگهداری محصولات جمع آوری شده از کشاورزان در طول سال استفاده می شده است. این اتاقها ی تو در تو توسط یک راهرو به حیاط خلوت منتهی میشوند . در طبقه فوقانی راهرو محلی برای استقرار نگهبان در نظر گرفته شده که تردد به آنجا فقط از طریق نردبان امکان پذیر است. در کنار راهروی ورودی اتاقها ، سکوئی وجود دارد که غلات را در گونی های پارچه ای بر روی آن انبار می کرده اند و در زیر سکو کانالهائی برای گردش هوا و جلوگیری از بروز خسارت به غلات بر اثر رطوبت ، تعبیه شده است